Technika i technologie

Jak przechowywać i eksploatować węże...
Autor: kordelas75 | Kategorie: Technika i technologie
29 października 2019, 13:21

Dzień dobry

Warunki eksploatacyjne i użytkowe węży ssawno tłoczących.

Planując nabycie węża do sprężonego powietrza, oleju, piaskarki czy innego, powinniśmy sobie odpowiedzieć na parę pytań. Planowanie pozwoli nam na uniknięcie wypadku, czy niewłaściwej pracy maszyny czy procesu technologicznego.

Najważniejsze pytania to:

Co planujemy tłoczyć lub ssać (substancja, która płynie przewodem).

Jaka powinna być średnica węża, jeśli potrzeba to również rozmiar wewnętrzny.

Czy znana jest temperatura pracy (temperatura płynącego medium i temperatura zewnętrzna).

Warunki nasłonecznienia, czynniki chemiczne występujące w otoczeniu (stałe i okresowe).

Czy istnieje niebezpieczeństwo przekroczenia promienia gięcia węża, zmieniającego parametry wytrzymałościowe i wartości przesyłowe substancji.

Czy istnieje ryzyko pojawienia się ładunków elektrycznych podczas przesyłania medium.

Planowana długość węża.

A także wszelkie inne czynniki mogące mieć oddziaływanie na pracę i bezpieczeństwo: takie jak warunki eksploatacyjne, drgania, odkształcenia przewodu w trakcie pracy ( szczególnie w wypadku przecinania przez wąż węzłów i lini komunikacyjnych - ruch pieszy, samochody, wózki widłowe i inne).

Metodę mocowania końcówek (zacisk, opaska) i rodzaje używanych złączy i szybkozłączy. Na zdjęciu widoczna opaska skręcana do węży https://domtechniczny24.pl/obejmy-zaciskowe-do-w%C4%99%C5%BCy-i-akcesoria.html

Przewidywana mobilność zestawu (połączenie stacjonarne, połączenie wkrętarki pneumatycznej, pistoletu do malowania czy pompowania, piaskarki lub maszyny stacjonarnej)

OGÓLNE WYTYCZNE DOTYCZĄCE KORZYSTANIA Z WĘŻY SSAWNO TŁOCZĄCZYCH

Właściwy wybór węża to wybór towaru spełniającego wymagania techniczne istniejące przy danej instalacji lub urządzeniu, zapewniający ciągłą i bezawaryjną pracę. Będzie to miało, jak we wszystkich narzędziach i instalacjiach wpływ na końcową cenę i jakość.

A na zdjęciu widać wąż ssawny chyba 75mm czyli 3" https://domtechniczny24.pl/w%C4%85%C5%BC-spiralny-ssawnot%C5%82oczny-75mm-multiflex-1mb.html

Czym jest promień gięcia, jak osłabia wąż i jak go wyznaczyć.

Pamiętać należy, że przy niewłaściwym zagięciu węża występują w nim niekorzystne zjawiska. W punkcie zgięcia, po stronie zewnetrznej wąż jest rozciągany a w przeciwległej ściskany. Wywołuje to procentowe osłabienie węża i może doprowadzić do jego uszkodzenia. Kolejnym niekorzystnym zjawiskiem jest zaburzenie transferu mediumsubstancji. W przypadku substancji o właściwościach ściernych prowadzi to do stopnowego wycierania wewnętrznej części węża.

Jeżeli właściwa strona katalogowa nie określa, należy przyjąć następującą regułę:

Węże wytłaczane gładkie - 7,5 x średnica wewnętrzna

Węże ze wzmocnieniem poliamidowym do fi 50mm z odciskiem tkaniny – 6x średnica wewnętrzna

Węże ssawno-tłoczne – 6 x średnica wewnętrzna

Najmniejsza długość węża do utworzenia gięcia L min:

Lmin = ?/360° x 2?R

gdzie:

? - kąt gięcia

R - przewidziany promień gięcia

Przykład: chcąc utworzyć gięcie 90° przy promieniu gięcia R=200 (mm)

90/360 x 2

'l`123567890- ależy użyć węża o minimalnej długości 314 (mm)

Info ze strony http://warsztattechnika.pl/index.php/pneumatyka-narzedzia-i-osprzet

Montaż węża na szybkozłączkach, złączkach i krućcach.

Powinno się zwrócić uwagę na to, aby krawędzie styku końcówki z wężem nie były ostre, aby nie doprowadzać do przecinania warstwy wewnętrznej węża (dotyczy zarówno obejm, opasek jak i zakuć).

Węże techniczne produkowane w odcinkach, na ogół posiadają na końcach tzw kołnierze (odcinki bez spirali wewnętrznej), ułatwiające zamocowanie końcówek.

W wężach tych należy zamocować końcówki tak, aby króciec zachodził min. 1cm na część spiralną węża. Jeżeli węże techniczne są cięte z metra problem ten nie występuje.

Warunki eksploatacyjne i użytkowe węzy technicznych.

Podczas użytkowania węży i przewodów należy stosować się do poniższych wytycznych:

- stosować ciśnienia robocze nieprzekraczające dozwolone, wydrukowane na boku węży.

- trzeba węże wciskać a nie wkręcać, zmniejszy to skręcenie przewodu po zamocowaniu. Jeśli wąż nachodzi ciężko na końcówkę, można go trochę podgrzać lub wkręcać o taki sam kąt w prawo i lewo.

- trzeba chronić przed wpływem czynników zewnętrznych (np. trzeba przewidzieć koryta do przejeżdżania nad wężami), węży nie powinno się przesuwać po ostrych krawędziach;

- po użyciu należy je składować w odpowiednim miejscu;

- okresowo kontrolować stan techniczny przewodów, osłabione węże należy wycofać z użytku i zniszczyć, opcjonalnie wstawić nowy odcinek.

Węże trzeba magazynować

- zwinięte w kręgi ułożone na drewnianych paletach w stosach o wysokości nie przekraczającej 0,5-1 metra.

- zawieszone na odpowiednich uchwytach zabezpieczających węże przed zaginaniem.

- w temperaturze od +5oC do +25oC i nieznacznej wilgotności (należy zwracać uwagę, aby nie następowała kondensacja pary wodnej na powierzchniach węży gumowych).

- w magazynach pozbawionych oparów kwasów, zasad,i rozpuszczalników organicznych, jak również olejów i smarów oraz paliw płynnych.

- promienie UV i silne światło elektryczne wpływa szkodliwie na gumęi PCV. Z tego względu w pomieszczeniach magazynowych, szyby powinny być zasłonięte.

To tyle pozdrawiam

Włókniny ścierne są trójwymiarowym wyrobem ściernym. Szkielet włókniny wykonany jest z niesplecionych ze sobą włókien syntetycznych odpornych na działanie wody i płynów stosowanych podczas obróbki. Włókna te są nadzwyczaj wytrzymałe, nie łamią się nie odkształcają i mają tzw. efekt pamięci, czyli po zgięciu cofają do swojego wcześniejszego kształtu.

Do włókien przyklejone są, za pomocą spoiwa z żywic syntetycznych, sortowane ziarna ścierne. Cząstki ziaren są rozmieszczone równomiernie do o koła włókien w całym przekroju gotowego produktu. Powstaje trójwymiarowa, sprężysta konstrukcja dająca bardzo dobre efekty w trakcie obróbki.

Wielkość ziaren w odróżnieniu od papierów ściernych podawana jest w szerszym przedziale. W większości materiałów ściernych wymiar ziarna określana jest umownie i ujednoliconą normą międzynarodową FEPA i oznaczana literą "P" przed numerem granulacji. Wypełnieniee przez ziarno zasady FEPA oznacza, że jego wielkość dla danej granulacji nie jest większa niż ustalona w normie. W praktyce oznacza, że szlifując granulacją "P80" uzyskujemy stały i jednakowy poziom zarysowań szlifowanej powierzchni.

W przypadku włóknin gradację nazywa się następująco:

Coarse, grube ziarno- granulacja P80 - P120

Medium średnie ziarno- granulacja P120 do P180

Fine wykańczające- granulacja P180 - P240

Very Fine bardzo drobne- granulacja P240 do P320

Ultra Fine polerowanie- granulacja P400 - P600

Super fine polerowanie wykańczające - granulacja P600 do P1000

Info ze strony http://narzedziacentrum.pl/

Użyte ziarna ścierne to przede wszystkim elektrokorund szlachetny, węglik krzemu i czasami cyrkon.

Zalety włóknin. Przestrzenne rozłożenie włókien, równomierne ułożenie ziaren na włóknach, zimna obróbka ścierna ( nie nagrzewa materiałów obrabianych).

Znaczne odległości między włóknami przejmują zabrudzenia i urobek z obrabianej powierzchni (przedmiot jest obrabiany przez czystą włókninę)

Wodoodporność włóknin, można je myć detergentami, przez co można je stosować na powierzchnie zabrudzone, zatłuszczonych, pokrytych olejami i smarami.

Elastyczność włókien skutkuje tum że łatwo dopasowują sie do niereguralnych kształtów.

Włókninę ścierną można stosować do pracy ręcznej i mechanicznej( pasy bezkońcowe, lamelki, ściernice trzpieniowe). Nadaje się do obróbki ściernej: powierzchni stalowych, stali nierdzewnych, metali kolorowych, takich jak aluminium, brąz, miedź, chrom, jak również dopowierzchni mineralnych.

Ponieważ włóknina ścierna jest wodoodporna może być stosowana w kuchni jako zastępstwo dla czyścików oraz metalowych gąbek. Wytrzymałe włókna oraz materiał ścierny sprawdzają się przy czyszczeniu kuchenki i grille, usuwają spalone resztki żywności z garnków i brytwanek.

Parę rad do tematu skrawanie
Autor: kordelas75 | Kategorie: Technika i technologie
13 grudnia 2014, 14:55

Część 3.

W ostatnim rozdziale opiszę parę rad przy obróbce poszczególnych materiałów.

Stale konstrukcyjne są najliczniejszą grupą materiałów obrabianych w warunkach warsztatowych. Na ogół nie stanowią problemu, należy pamiętać o:

- Smarowaniu i chłodzeniu podczas skrawania.

- Jeżeli wiercimy głębokie otwory i posiadamy długie wiertło do metalu to pod żadnym pozorem nie zaczynajmy takim wiercić, najpierw nawiercamy otwór wiertłem krótrzym np. NWKa a dalej długim, przede wszystkim przy wiertłach o małych średnicach – 1,5mm-5mm. I jeszcze trzeba miejsce wiercenia napunktować – młotek i punktak albo punktak automatyczny.

Zawsze lepiej wiercić z nieco większym naciskiem i małą prędkością niż odwrotnie.

Im materiał twardszy to prędkość skrawania maleje. Na ten przykład stal węglowa między 500-1000MPa stosunek prędkości skrawania wynosi 10-6, czyli prawie połowe mniej.

Jeżeli mamy tokarkę czy frezarkę to lepiej zajrzeć do tabel.

Stale nierdzewne, skrawalność zależy od ilości dodatków stopowych i rodzaju obróbki. Im więcej dodatków tym gorsza skrawalność. Najlepiej skrawalne są stale ferrytyczne i martenzytyczne. Tak jak pisałem w części pierwszej mają tendencję do hartowania przy zgniocie i do przyklejania się do narzędzia. Budują wtedy taki garb za krawędzią skrawania, przez co spowalniają dalszą obróbkę. Narzędzie nagrzewa się i traci swoje cechy. Przy wierceniu w tych stalach nader istotne są parametry skrawania, czyli bardzo duży nacisk i malutka prędkość skrawania nie odwrotnie. Frez czy wiertło powinien się ślizgać bo wtedy się tępi. Ważne jest chłodzenie, bo stale inox słabo odprowadzają ciepło i oczywiście adekwatne ostre narzędzie, w wypadku wiercenia są to wiertła kobaltowe INOX. Bez wątpienia są takie stale nierdzewne np. duplex, w których należy zapomnieć o wierceniu czymś innym niż wiertła węglikowe z rdzeniem i chłodzeniem no i bezspornie na precyzyjnych wiertarkach stołowych albo CNC.

Reszta materiałów, czyli żeliwa, żeliwa ciągliwe mają idealne skrawalności i obrabia je się na sucho. Analogicznie miedź i jej stopy, czyli mosiądze i brązy. Jedynie aluminium ma dużą tendencję do klejenia się, przez co potrzebuje znacznie ostrzejszych narzędzi i większych prędkości obrotowych.

Stale nierdzewne wstęp
Autor: kordelas75 | Kategorie: Technika i technologie
24 października 2013, 10:39

Popularność stali nierdzewnych

Ciężko nie zaobserwować, że stale nierdzewne mają już od jakiegoś okresu dominującą pozycję, jako tworzywo do produkowania urządzeń w przemyśle spożywczym, i dekoracyjnym. Materiał ten, choć kosztowny w porównaniu z stalą konstrukcyjną, panuje a to z racji odporności na korozję. Stale te cały czas zachowują satynową lub wypolerowaną powierzchnię bez względu od warunków atmosferycznych, kontaktu z wysoce korozyjnymi artykułami spożywczymi, detergentami. Design nie jest bezspornie wyłączną zaletą, najistotniejsza to brak zanieczyszczeń, jakie mogłyby się przedostać do przetwarzanego pożywienia, skazić go lub odmienić jego właściwości, smak, kolor. Producenci wina wiedzą, że moszcz nie powinien mieć kontaktu z stalą, bo żelazo przejdzie do soku i w późniejszym czasie może przyczynić się do jego zepsucia.

Podobnie dzieje się z innymi produktami spożywczymi, kapusta kiszona, soki, piwa, mięsa, pulpy warzywne i przetwory mleczne. Dlatego wszystko skręca się na śruby z stali nierdzewnej. Właściwości antykorozyjne są w tych stalach stałe biorąc pod uwagę obróbkę termiczną, czyli gotowanie, smażenie lub zamrażanie. W związku z tym nie potrzebują dodatkowych powłok ochronnych. I są na dłuższą metę tańsze w eksploatacji.

Dzieje się tak, dlatego że chrom znajdujący się w stali tworzy ochronną warstwę tlenku na nawierzchni. Tlenki tworzą się, jeżeli tylko jest dostęp tlenu. Najciekawsze jest to, że jeżeli usuniemy warstwę tlenku na przykład w czasie mycia lub szorowania to taka powłoka mając kontakt z wszechobecnym tlenem zaraz się odnowi. Innymi słowy możemy powiedzieć, że sama się regeneruje. Gorzej jest w trakcie obróbki ściernej lub cięcia. Istnieje wtedy ryzyko przedostania się np. siarki z materiałów ściernych na powierzchnię stali i to może spowodować korozję. Ważne jest, więc korzystanie tylko narzędzi ściernych lub spawalniczych przystosowanych do odróbki stali INOX.

Stale nierdzewne są trochę trudniejsze w obróbce niż stale konstrukcyjne. Najczęściej wiercenie, cięcie i obróbka powierzchni przysparza więcej kłopotów, ale o tym napiszę w odrębnym artykule.

Polskie przecinarki do płytek
Autor: kordelas75 | Kategorie: Technika i technologie
Tagi: przecinarka do płytek
09 października 2013, 09:38

Kłaniam się

Rzeczowa spółka z Polski. Maszyny do płytek to podstawa dla glazurnika, szczególnie dziś, polscy klienci są niezwykle wymagający, czasami do przesady. A może powinienem nabazgrać w znaczącej wielkości do przesady, patrzą na płytki pod kątem grafiki komputerowej. Jak coś nie gra o milimetr to od razu duże halo i nie chcą wynagradzać, tak jakby zależało od tego ich byt i zdrowie. To nienormalne, ale cóż z klientami się nie dyskutuje, bo delikwent nasz pan. Jak na przykład glazurnik ma do położenia trochę kosztownej glazury, to ważna sprawa, aby było całość prosto pocięte. Kitajskie tanie maszynki do płytek w większości tną po łuku, i jest nadal kłopot z odległością kółka tuż przy przecinaniu od płytki. Nie ulega wątpliwości podczas gdy się rurki ugną to siła docisku jest mniejsza i nóż się ślizga i nie tnie, szczególnie przy dużych płytkach. Walmer ma maszynka do płytek 1000 mm o solidnych szynach prowadzących. Pomino tego, dodatkowa sprawa to Chinole jak sprzedają kółko o rozmiarze 16 mm to takie kółko pod żadnym pozorem nie ma całkowitego rozmiaru. Może mieć 15mm z hakiem, i już brakuje 1 mm. Walmer sprzedaje kółka 16mm i one mają 16 mm współgrają do maszynek MGŁ, MGŁN i MG. Nie mówiąc o tym w maszynkach MGŁR gdzie można instalować noże 8 mm, 10mm i 12mm, mamy możliwość regulacji wysokości noża, tak jak przystało na fachowe maszynki do płytek. Tu nie odstają od takich marek jak Rubi czy Kaufmann Topline ( topline 630, topline 720, topline 920, topline 1250)

Następująca kwestia to prowadnice i uchylne gumowane podstawy, ogół jak przystoi, a i jeszcze te wzmocnienia u dołu linią cięcia, tak jak w profesjonalnych to sztywny teownik, a nie dziadostwo wytłoczenie z blachy.

Prowadnice w droższych modelach, (ale nie drogich) są na łożyskach, podstawy z grubej blachy stalowej, zresztą czuć to przy ciężkości maszynek, są ciężkie jak cholera. Takie polskie gniotsa nie łamiotsa.

Większość rodaków stęka na kryzys, niemniej jednak jak ten recesję ( nienaturalny, ale to motyw na wiele godzin ) pokonać w kraju jak nie popieramy swojskich firm? Szczyptę patryjotyzmu rodacy. Powiedzenie dobre…bo…z.ukochanej-polski funkcjonuje jak coś jest faktycznie wyśmienite, a maszynki do płytek Walmer są takie.

Jak spawa się plastiki
Autor: kordelas75 | Kategorie: Technika i technologie
19 września 2013, 09:13

Dzień dobry, obecnie trochę o technologii klejenia, łączenia sztucznych, za pomocą spoiw do plastików i opalarek na gorące powietrze

Jeśli chodzi o sposoby spajania tworzyw sztucznych to można je podzielić na te, które dają się klejąc i na te, które nie dają sie skleić. Ja zajmę się tą drugą grupą. Dodam jeno, że do tworzyw, które można bez trudności skleić należą PVC, ABS, jeżeli nie mamy pewności czy dane tworzywo można połączyć to starczy na ściereczkę nalać acetonu i łagodnie potrzeć w miejscu niewidocznym. Jeżeli tworzywo zostanie rozpuszczone to da się je kleić.

Fraza kleić wykorzystuję tutaj do trwałego spojenia. Są, bowiem kleje topliwe wyciskane z pistoletu do kleju na gorąco, łączą one faktycznie wszystkie materiały, ale w przypadku tworzyw takie połączenie nie będzie się cechować istotnymi parametrami wytrzymałościowymi. Można stosować kleju topliwego na gorąco, w drobnych naprawach, przyklejaniu listew, zabawek, tworzeniu ikeban, w elektronice do łączenia przewodów do obudowy, czy innych niewymagających od spoiny dużych parametrów wytrzymałościowych.

Nadmienię jeszcze o klejach rozpuszczalnikowych, dwuskładnikowych, cyjanoakrylowych i innych nowoczesnych. Te kleje zależnie od przygotowanej powierzchni również nie spajają na dobre tworzyw nie klejalnych, typu PP, PE. Ale jest to motyw do oddzielnego omówienia.

Zajmijmy się, zatem łączeniem tworzyw techniką spawania z użyciem nagrzewnic, opalarek do plastiku, i spoiw do plastików. Tą techniką można łączyć dowolne tworzywa termoplastyczne, tzn. takie, które pod wpływem temperatury topią się i zastygają po schłodzeniu. Do takich tworzyw należą polipropylen PP, polietylen PE, polichlorek winylu PVC, akrylobutylostyren ABS, rzadziej polistyren PS, i poliamid PA.Tworzywa te są bardzo powszechnie stosowane w naszym otoczeniu, wiele elementów w maszynach do obróbki drewna, samochodach, elektronarzędziach i innych sprzętach jest wykonana z tych materiałów. Nieraz się zdarza, że ulegają one zniszczeniu, jeśli wymiana nie kosztuje dużo to lepiej się nie zastanawiać i zakupić nową część, jeżeli natomiast część jest droga lub trudnodostępna, można zastosować spawanie. Spoiwo takie charakteryzuje się wysoką, jakością i estetyką. Można je później obrabiać, szlifować. Dzieje się tak, dlatego, że w czasie spawania zachodzi między elementami łączonymi i spoiwem dyfuzja cząsteczek, a po wystudzeniu trwałe łącze. Warunkiem trwałej dyfuzji jest odpowiednia temperatura a spoiwo musi być z tego samego polimeru. Technologia ta bazuje na jednoczesnym podgrzaniu elementów łączonych i spoiwa, dobór temperatury jest podporządkowany do rodzaju tworzywa:

PP około 250oC

PEHD około 300oC

ABS około 350oC

Żeby mieć pełną kontrolę nad temperaturą zaleca się zastosowanie opalarki lub innymi słowy nagrzewnicy gorącego powietrza z dostrajana temperaturą a najodpowiedniej z wyświetlaczem np. opalarki Steinem HL lub HG, nagrzewnica Bosch GHG. Trzeba nadmienić, że przegrzanie spoiny lub materiałów łączonych może wywoływać płynięcie spoiny podczas spajania i wadę wytrzymałości.

Ważne jest też, aby wszystkie elementy były jednakowo uplastycznione, dlatego trzeba stosować spoiwa o porównywalnej grubości, co materiał łączony lub dobrać szybkość nagrzewania do prędkości uplastyczniania sie elementów. Następną istotna sprawą jest odpowiednie dociśnięcie spoiny, można to osiągnąć używając odpowiednie dysze do opalarek z języczkiem, którymi przyciskamy spoinę.

I na koniec niektóre przykłady użycia tworzyw, jeżeli nie mamy pewności powinno się zrobić próbę na niewidocznej części elementów łączonych.

PP - zderzaki i listwy samochodowe, obudowy, kołnierze, osłony, elementy tapicerki, filtry, rury odpływowe kielichowe, skrzynki akumulatorów, obudowy urządzeń.

PEHD - wanny, kosze, karnistry, zbiorniki, opakowania transportowe, wiadra, pojemniki, zbiorniki spryskiwaczy, zbiorników wyrównawczych, kanałów klimatyzacji i nawiewu.

ABS - obudowy komputerów, AGD, RTV, części samochodowych.

Blog Kordelasa

Strona główna

Księga gości

Kategorie postów

Kategoria